Ο πρόεδρος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Δωδεκανήσου και Κυκλάδων, κ. Νίκος Χριστοφόρου, «υπηρετεί» από το 1974 με όραμα και μεράκι την τοπική γαστρονομία.
Στην συνέντευξη που έδωσε στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, ο έμπειρος σεφ μιλάει για τα τοπικά προϊόντα από τα νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, τα τοπικά πιάτα και την ελληνική κουζίνα που βρίσκεται στην κορυφή των παγκόσμιων προτιμήσεων. Λέει ακόμη ότι το επάγγελμα του μάγειρα είναι δύσκολο και όσοι νέοι προσέρχονται σε αυτό, πρέπει να είναι έτοιμοι να μοχθήσουν σκληρά, για να πετύχουν τον στόχο τους!
Η συνέντευξη αναλυτικά:
Κύριε Χριστοφόρου πώς βλέπετε να προωθούνται τα τοπικά προϊόντα της περιφέρειας από τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου αλλά και η τοπική κουζίνα;
Είναι δύο πράγματα αλληλένδετα. Το λέω αυτό, γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει η τοπική κουζίνα, χωρίς τα τοπικά μας προϊόντα. Αλλά νομίζω ότι είμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο, τώρα πια. Τα τοπικά μας προϊόντα, αυτά δηλαδή που παράγονται στην περιοχή μας έχουν βρει τον δρόμο τους μετά από πολλά χρόνια που ήταν λίγο έως πολύ, παραμελημένα, έχουν γίνει γνωστά, προβάλλονται αρκετά κι έχουν γίνει η ναυαρχίδα της τοπικής κουζίνας μας. Και είναι επίσης ευχάριστο το γεγονός πως τα νέα παιδιά που μπαίνουν στο επάγγελμα, τα χρησιμοποιούν.
Έχει βοηθήσει η προβολή και η προώθηση των τοπικών μας προϊόντων που γίνεται από φορείς όπως η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, που ήταν πριν μερικά χρόνια και η Γαστρονομική Περιφέρεια της Ευρώπης;
Βεβαίως! Όλες αυτές οι προσπάθειες που έχουν γίνει από τους φορείς όπως η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου αλλά και οι προσπάθειες των συναδέλφων, έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Κάποτε, φοβόμασταν να βάλουμε στο πιάτο π.χ. τραχανά ή πλιγούρι, σκεπτόμενοι ότι ίσως δεν άρεσαν στους ξένους τουρίστες. Τώρα πια, έχουν μπει στα εστιατόρια, τα μαθαίνουν και οι επισκέπτες μας και είναι φτιαγμένα από τοπικά προϊόντα.
Οι επιχειρήσεις της εστίασης, τα ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές επιχειρήσεις που έχουν σχέση με τα τρόφιμα, προτιμούν τα τοπικά προϊόντα;
Φυσικά και τα προτιμούν, αλλά πρέπει να πούμε ότι η παραγωγή δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες, οι οποίες είναι πάρα πολλές και μάλιστα κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, που πολλαπλασιάζονται λόγω του τουρισμού. Να σας πω ένα παράδειγμα, όμως, η Σύρος, η Τήνος, η Κάσος (που είναι πολύ μικρότερα νησιά από τη Ρόδο) να έχουν πιστοποιημένα τυροκομεία κι εμείς, εδώ στη Ρόδο, να κάνουμε τώρα προσπάθειες και μάλιστα σε πολύ περιορισμένη παραγωγή.
Πολλά νέα παιδιά μπαίνουν στο επάγγελμα, τους ενδιαφέρει να γίνουν μάγειρες και μάλιστα χρησιμοποιούν πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Social Media). Μας δείχνουν γρήγορες κι εύκολες συνταγές μέσα από σύντομα βίντεο κ.λπ. Πώς το βλέπετε αυτό;
Έχει και τα θετικά και τα αρνητικά σημεία. Από τη μία αυτοπροβάλλονται λες κι έχουν ανακαλύψει την Αμερική, φορώντας μια άσπρη μπλούζα! Πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι. Από την άλλη, όμως, πολλά παιδιά βλέποντας όλη αυτή την διαφήμιση και την προβολή, μπαίνουν στο επάγγελμα και μαθαίνουν. Πολλές φορές, οι σχολές μαγειρικής κάνουν ένα μεγάλο λάθος: τυλίγουν σε ένα ωραίο περιτύλιγμα το επάγγελμά μας, και δεν λένε την ουσία. Η δουλειά του σεφ, έχει πάρα πολύ κόπο και μόχθο. Κι από την άλλη, δεν υπάρχουν σχολές σεφ. Υπάρχουν σχολές μαγείρων. Μπορεί και να μην γίνεις ποτέ, σεφ! Είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά, με πολλά καψίματα, δουλεύεις μέσα στη ζέστη, με πολύ εκνευρισμό και ξέρεις ότι δίνεις κάθε μέρα εξετάσεις. Στη μαγειρική λέμε: 1000 καλά, ένα κακό και αυτό να σου μείνει!!!
Πάντως, είδαμε ότι η ελληνική κουζίνα έρχεται πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι δηλαδή, στην κορυφή!
Πάντα, ήταν πρώτη. Ίσως εμείς την απαξιώναμε. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν ερχόντουσαν οι τουρίστες πριν από χρόνια, δεν μπορούσε να βρει ένα τοπικό πιάτο. Ο τουρίστας δεν έρχεται για να φάει εδώ τα ίδια φαγητά που τρώει στη χώρα του. Εδώ πρέπει να φάει τα τοπικά μας πιάτα, τις τοπικές μας συνταγές, να βρει τα τοπικά προϊόντα. Τουλάχιστον τώρα πια, βρίσκει ελληνικά φαγητά και ντόπια κουζίνα τόσο σε εστιατόρια όσο και σε ξενοδοχεία.
Ποια είναι τα πιο δημοφιλή πιάτα, ποια σας ζητάνε;
Αν εξαιρέσουμε τα θαλασσινά και τα ψάρια επειδή είμαστε σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα, έχουμε πλιγούρι, τραχανά, πιάτα με αρνί αλλά και πολλές συνταγές. Είναι δύσκολο να σας ξεχωρίσουμε ένα από όλα γιατί είναι, πράγματι πάρα πολλά!
Βλέπουμε ότι πολλά νέα παιδιά από Κυκλάδες και Δωδεκάνησα επιλέγουν το επάγγελμα του μάγειρα. Είναι ενθαρρυντικό αυτό.
Αυτό που μας χαροποιεί είναι ότι τα παιδιά, έρχονται για να μάθουν και όχι για να γίνουν ξαφνικά, σταρ! Αυτό το επάγγελμα είναι τέχνη. Θέλει μόχθο, πολύ ιδρώτα ακόμη και αίμα! Θα κουραστείς, θα μοχθήσεις, θα δουλεύεις μέσα στη ζέστη, θα καείς στη φωτιά, θα κοπείς με τα μαχαίρια σου! Δεν είναι καθόλου εύκολο.
Εύχομαι ολόψυχα να έχουμε μια Νόστιμη Χρονιά!!!
