Μαύρη μέρα ξημέρωσε στις 9 Μαΐου του 1908, καθώς σημειώθηκε ένα από τα αγριότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, όταν η Μαρία Παπαδάκη, δολοφόνησε το εγγόνι της, το τεμάχισε και στη συνέχεια το έβρασε, και όλα αυτά για να μη μαθευτεί στην κοινωνία ότι η κόρη της, Αφροδίτη, ήταν έγκυος χωρίς να είναι παντρεμένη.
Το χρονικό της φρίκης
Η 60χρονη Μαρία Παπαδάκη και η 30χρονη κόρη της Αφροδίτη ζούσαν στα Χανιά. Η Παπαδάκη είχε καταγωγή από τα Σφακιά. Από εκεί καταγόταν και ο άνδρας της, Βαρδής Παπαδάκης, ο οποίος είχε πεθάνει λίγο πριν γεννηθεί η κόρη τους.
Το καλοκαίρι του 1907 η ζωή των δυο γυναικών άλλαξε μια για πάντα. Η Αφροδίτη, είχε ερωτική σχέση με έναν δικηγόρο από τα Χανιά, τον Γιώργο Δασκαλογιάννη. Το πρόβλημα ήταν πως η Αφροδίτη δεν ήταν παντρεμένη και, όπως ανέφεραν οι εφημερίδες της εποχής, δεν υπήρχε καν η προοπτική του γάμου. Και έμεινε έγκυος.
Για εκείνη την εποχή, αυτό προφανώς και ήταν ένα ασυγχώρητο λάθος. Αυτό το γνώριζαν και η Αφροδίτη και η μητέρα της. Και οι δυο τους θα ήταν στο εξής δακτυλοδεικτούμενες. Στην πραγματικότητα γνώριζαν πως από τη στιγμή που η κοιλιά της Αφροδίτης θα άρχισε να φουσκώνει θα ερχόντουσαν αντιμέτωπες με την οργή της τοπικής κοινωνίας.
Η έκτρωση δεν ήταν επιλογή και έτσι οι δυο τους αποφάσισαν να φύγουν από τα Χανιά και να πάνε να μείνουν στην Αθήνα μέχρι να γεννήσει η Αφροδίτη και κυρίως μέχρι να βρουν μια καλή δικαιολογία για το πως προέκυψε εκείνο το παιδί. Ένα από τα σενάρια που εξέταζαν ήταν να μείνουν στην πρωτεύουσα μερικά χρόνια και να επιστρέψουν στη συνέχεια στην Κρήτη λέγοντας πως η Αφροδίτη γνώρισε στην Αθήνα τον πατέρα του παιδιού, πως παντρεύτηκαν αλλά δυστυχώς εκείνος πέθανε λίγο μετά τη γέννηση.
Έτσι το φθινόπωρο του 1907 και πριν αρχίσει η κοιλιά της Αφροδίτης να μεγαλώνει, η Μαρία Παπαδάκη και η κόρη της έφυγαν από την Κρήτη. Οι δυο γυναίκες βρήκαν ένα φθηνό ισόγειο διαμέρισμα στην περιοχή του Πειραιά. Αυτό που δεν είχαν υπολογίσει, ωστόσο, είναι πως συντηρητική κοινωνία δεν ήταν μόνο αυτή των Χανίων. Όσο η κοιλιά της 30χρονης γυναίκας μεγάλωνε, τόσο μεγάλωναν και οι ψίθυροι στη γειτονιά.
Η Μαρία Παπαδάκη και η κόρη της ήταν αντιμέτωπες με αυτό που φοβόντουσαν πως θα αντιμετωπίσουν στην Κρήτη: Την κοινωνική κατακραυγή. Στη γειτονιά, βέβαια, έλεγαν πως η 30χρονη Αφροδίτη έπασχε από υδρωπικία, μια ασθένεια που προκαλεί ασυνήθιστη συσσώρευση υγρών σε κοιλότητες του σώματος. Στην περίπτωση της Αφροδίτης η κοιλότητα αυτή ήταν η κοιλιά. Οι “κακές γλώσσες”, ωστόσο, δεν πείστηκαν από αυτή την εξήγηση.
Όλοι συνέδεαν το γεγονός πως δυο γυναίκες μόνες έφυγαν από την Κρήτη για να πάνε να ζήσουν στον Πειραιά με τη φουσκωμένη κοιλιά της 30χρονης. Και όσο οι μήνες της εγκυμοσύνης προχωρούσαν τόσο πιο έντονα ήταν τα κουτσομπολιά και τα φαρμακερά σχόλια.
Η Μαρία Παπαδάκη προσπαθούσε με κάθε τρόπο να κρύψει την εγκυμοσύνη της κόρης της και ταυτόχρονα προσπαθούσε να βρει και ένα σχέδιο προκειμένου να βγουν τόσο εκείνη όσο και η κόρη της αλώβητες από αυτή την περιπέτεια.
Τότε πρέπει να ήταν που γεννήθηκε στο μυαλό της Μαρίας Παπαδάκη η πιο φρικτή ιδέα. Αφού το μωρό ήταν το πρόβλημα, αν το μωρό έβγαινε από τη μέση δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Έτσι φαίνεται πως αποφάσισε πως η καλύτερη λύση θα ήταν να σκοτώσει το εγγόνι της μόλις αυτό γεννιόταν. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι ακριβώς σχεδίαζε να κάνει και να πει η Παπαδάκη. Όταν άρχισαν οι πόνοι του τοκετού είχε ξεκινήσει ήδη η αντίστροφη μέτρηση.
Η στιγμή που έθεσε σε εφαρμογή το φρικιαστικό της σχέδιο
Η Αφροδίτη γέννησε το αγοράκι της μέσα στον κοινό χώρο που οι γυναίκες είχαν για να μαγειρεύουν. Εκεί την έπιασαν οι πόνοι. Όταν κατάφερε να συνέλθει, η μητέρα της, την πήγε να ξαπλώσει στο δωμάτιο που έμεναν και στη συνέχεια εκείνη επέστρεψε στο μαγειρείο και έθεσε σε εφαρμογή το αδιανόητο και φρικιαστικό σχέδιό της.
Αρχικά δολοφόνησε το νεογέννητο. Στη συνέχεια του έκοψε με ένα μαχαίρι το κεφάλι και τα πόδια. Κάθε κομμάτι που έκοβε το έβαζε μέσα σε ένα μεγάλο τσουκάλι με βραστό νερό. Ήξερε πως αν βράσει τα κομμάτια και στη συνέχεια τα πετάξει στα σκουπίδια κανείς δεν θα μπορούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί.
Για κακή της τύχη, ωστόσο, κάποιες από τι γειτόνισσες είχαν ακούσει το κλάμα του μωρού πριν η ίδια του η γιαγιά το δολοφονήσει. Ταυτόχρονα κατά τη μεταφορά από το μαγειρείο προς το δωμάτιο που έμεναν, το αίμα έσταζε από το σώμα της Αφροδίτης και “πότισε” το πλακόστρωτο της αυλής. Κάποιες από τις γυναίκες μπήκαν μέσα στο δωμάτιο που βρισκόταν η Αφροδίτη και κατάλαβαν πως μπροστά τους είχαν μια λεχώνα.
Αμέσως άρχισαν να φωνάζουν και να βρίζουν τις δυο γυναίκες. Μάταια η Μαρία Παπαδάκη προσπαθούσε να τους εξηγήσει πως δεν υπήρχε κανένας τοκετός και πως η αιμορραγία της κόρης της οφειλόταν στην ασθένεια από την οποία έπασχε.
Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί κάποιος κάλεσε τη χωροφυλακή. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής στο σημείο έφτασε μετά από λίγη ώρα ο ενωμοτάρχης Γεωργαντόπουλος στον οποίο οι γειτόνισσες έδειξαν τις κηλίδες αίματος και του εξήγησαν τι είχε συμβεί. Ο Γεωργαντόπουλος ζήτησε εξηγήσεις από τη Μαρία Παπαδάκη η οποία προσπάθησε να του πει την ίδια ιστορία: Πως δεν υπήρχε καμία εγκυμοσύνη και πως το αίμα προέρχεται από την ασθένεια που ταλαιπωρεί την κόρη της.
Ο ενωμοτάρχης της χωροφυλακής, ωστόσο, δεν πείστηκε και κατάφερε με τις ερωτήσεις του να “στριμώξει” την Παπαδάκη η οποία παραδέχθηκε πως η κόρη της ήταν έγκυος. Όταν ο Γεωργαντόπουλος ζήτησε από τη Μαρία Παπαδάκη να του δείξει το νεογνό, εκείνη τον οδήγησε στο μαγειρείο και του έδειξε το τσουκάλι.
Τότε αποκαλύφθηκε “ένα από τα φρικωδέστερα εγκλήματα τα οποία καθ’ εκάστην συνταράττουσι σχεδόν τακτικώς την Πειραϊκήν κοινωνία”, όπως έγραφαν την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες. Η αλήθεια είναι πως εκείνη την εποχή που η έκτρωση ήταν κάτι σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας πολλές ήταν οι περιπτώσεις που νεκρά ή εγκαταλειμμένα βρέφη εντοπίζονταν στη Φρεαττύδα, στα βράχια της Πειραϊκής, έξω από εκκλησίες ή σε πλατείες.
Μετά την αποκάλυψη του εγκλήματος η Παπαδάκη οδηγήθηκε στον τοπικό σταθμό της χωροφυλακής και η Αφροδίτη στο Τζάνειο Νοσοκομείο του Πειραιά. Όταν συνήλθε η 30χρονη γυναίκα κατέθεσε πως δε γνώριζε πως ήταν έγκυος και πως θεωρούσε πως πάσχει από… υδρωπικία.
Είπε πως κατάλαβε πως ήταν έγκυος λίγες ημέρες πριν γεννήσει και πως δε γνώριζε τίποτα για τις προθέσεις της μητέρας της, καθώς μετά τον τοκετό έπεσε σχεδόν λιπόθυμη στο κρεβάτι της. Κατηγόρησε τη μητέρα της για την τραγωδία τονίζοντας πως είχε τρελαθεί από τότε που έχασε τον γιο της.
Από την πλευρά της η Μαρία Παπαδάκη τόνισε πως ντρεπόταν που η κόρη της αν και ανύπαντρη είχε μείνει έγκυος και έτσι προσπάθησε να κρύψει την εγκυμοσύνη, ενώ όταν γέννησε έκοψε το λαιμό του μωρού για να μην ακουστεί το κλάμα του αλλά ήταν σίγουρη πως είχε γεννηθεί νεκρό και για τον λόγο αυτό δεν ένιωθε τύψεις! Τόνισε, μάλιστα, πως υπεύθυνος για αυτή την τραγωδία ήταν ο Δασκαλογιάννης ο οποίος έταξε γάμο στην κόρη της για να τη ρίξει στο κρεβάτι και μετά την παράτησε. Ο Δασκαλογιάνης ήταν παντρεμένος και είχε και δυο κόρες, ενώ σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής είχε παραχωρήσει δωρεάν το σπίτι που έμεναν μάνα και κόρη στα Χανιά.
Από την έρευνα της χωροφυλακής, ωστόσο, προέκυψε πως οι δυο γυναίκες γνώριζαν τα πάντα για την εγκυμοσύνη της Αφροδίτης καθώς, λίγους μήνες πριν τη γέννα, είχαν πάει στο Τζάνειο για να κάνει η 30χρονη μια σειρά από εξετάσεις.
Η Μαρία Παπαδάκη χαρακτηρίστηκε από την κοινωνία ως “δυο φορές φόνισσα” από το λαϊκό ρήτο “του παιδιού μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου”.
Η καταδίκη της στις φυλακές Αβέρωφ
Τελικά, η Μαρία Παπαδάκη ομολόγησε τα πάντα μπροστά στον εισαγγελέα ο οποίος έδωσε εντολή να προφυλακιστεί στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ τονίζοντας πως παρουσιάζει έντονα ψυχικά προβλήματα. Η νεκροτομή απέδειξε πως το βρέφος ήταν ζωντανό όταν σφαγιάστηκε από τη γιαγιά του.
Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγιναν η Μαρία Παπαδάκη και η κόρη της Αφροδίτη.
thetoc
