Δεν υπάρχει ζήτημα συνάντησης Μητσοτάκη-Σαμαρά για το Μέγαρο Μαξίμου τουλάχιστον σ’ αυτήν την φάση σύμφωνα με όσα υπονόησε χθες ο Παύλος Μαρινάκης.
Το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη και πλέον μέγα πολιτικό θέμα. Μπορεί ο πρωθυπουργός να επιθυμεί διακαώς, κάτι που δεν κρύβει άλλωστε, να συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, από την άλλη όμως δείχνει ότι δεν έχει καμία επιθυμία να λειάνει τις εντάσεις στο εσωτερικό της ΝΔ προκαλώντας μία επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό. Ούτε καν τώρα που πλησιάζει το ραντεβού Γεραπετρίτη με τον Τούρκο ομόλογό του και η κυβέρνηση κατηγορείται ακόμη και από το εσωτερικό της για υποχωρητικότητα σε βαθμό ενδοτικότητας
Όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες ημέρες σε επίπεδο δηλώσεων για τα ελληνοτουρκικά είναι γνωστά. Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε στην Κύπρο για “λύση πακέτο” με την προειδοποίηση πως τα “ήρεμα νερά” όταν οδηγούν σε σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων, φέρνουν πάντα τεράστιες φουρτούνες”. Σε άμεσο χρόνο ήρθε και η πρωθυπουργική απάντηση για τους “πατριώτες της φακής” με την αναγκαία διευκρίνιση ότι η αναφορά δεν πήγαινε στον πρώην. Αυτό που στόχευε στην πλευρά Σαμαρά ευθέως ήταν ότι και ο ίδιος διαπραγματευόταν με τον Ερντογάν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η κατάσταση πάντως δείχνει ότι από την βαρυστομαχιά που προκαλούν όσπρια όπως οι φακές, δεν υποφέρει τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο το Μέγαρο Μαξίμου.
Το ερώτημα που επομένως τίθεται για τις σχέσεις Κυριάκου Μητσοτάκη και Αντώνη Σαμαρά δεν αφορά το “πού το πάει ο Σαμαράς” αλλά το “τί επιδιώκει το Μαξίμου” σε σχέση με τον πρώην πρωθυπουργό.
Είναι σαφές ότι τον τελευταίο χρόνο οι σχέσεις του Μεσσήνιου με την κυβέρνηση κινούνται στα όρια. Δεν είναι αδιάφορες, δεν είναι ανύπαρκτες, είναι κακές. Ο Αντώνης Σαμαράς τραβάει το σχοινί και όχι μόνο για τα εθνικά ζητήματα κι ενίοτε η κυβέρνηση το χαλαρώνει. Όχι πια, όπως φάνηκε από τη γεμάτη αιχμηρά υπονοούμενα αντίδραση του πρωθυπουργού. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν σκέφτεται σε καμία περίπτωση να “αξιοποιήσει” τον Αντ. Σαμαρά προτείνοντάς του για το αξίωμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Ούτε κι ο ίδιος ο Σαμαράς θα αποδεχόταν μία τέτοια πρόταση δεδομένων των συνθηκών. Ούτως ή άλλως η όποια σχέση εμπιστοσύνης υπήρχε ανάμεσά τους διερράγη όταν το 2019 ο Κ. Μητσοτάκης δεν επέλεξε -δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς λόγω της στάσης Σαμαρά στο Μακεδονικό- τον πρώην πρωθυπουργό για τη θέση του Επιτρόπου. Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν φαίνεται διατεθειμένος να δείξει την πόρτα της εξόδου στον Μεσσήνιο. Γνωρίζει ότι έχει στην επιρροή του κάποιους γαλάζιους βουλευτές, κάτι που φάνηκε και στην ψηφοφορία για την ισότητα στο γάμο, και δεν θα επιθυμούσε στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να προκαλέσει μετάσταση των προβλημάτων στην κοινοβουλευτική ομάδα. Άλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς και η ομάδα του εξακολουθούν να αποτελούν τμήμα της εικόνας της λαΪκής δεξιάς της Νέας Δημοκρατίας που επιθυμεί να συντηρεί το Μέγαρο Μαξίμου αποτρέποντας έστω και τεχνητά την μεγέθυνση του κόμματος Ελληνική Λύση και εσχάτως της Φωνής Λογικής. Οι πληροφορίες λένε ότι όταν θέλει να κοντύνει το κόμμα Βελόπουλου η κυβέρνηση θα ανεβάζει το κόμμα Λατινοπούλου και αντιστρόφως για να διατηρεί τις ισορροπίες στα πέραν της δεξιάς κόμματα. Ένας από τους παράγοντες που δείχνει να συνεκτιμά ο πρωθυπουργός σε σχέση με την στάση του απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά είναι πλέον και η σχέση του με τον επίσης πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Κάτι που σημαίνει ότι θα απαιτούσε ιδιαίτερα επιδέξιες κινήσεις στο να πλήξει τον Σαμαρά χωρίς θίξει τον Κ. Καραμανλή.
Είναι προφανές ότι το Μέγαρο Μαξίμου χρειάζεται ακόμη τον Σαμαρά και τους βουλευτές που εκείνος ελέγχει. Η κυβέρνηση επιθυμεί να αλλάξει τον εκλογικό Νόμο ασχέτως των αλλεπάλληλων διαψεύσεων και προτού ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με το ΠΑΣΟΚ-όπως νομίζει- θα αφήσει τα πράγματα όπως έχουν. Εκτός εάν οι πρωθυπουργικές αποφάσεις για την Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας προκαλέσουν νέες αναταράξεις.
newspost
