Οι φιλίες, αν και περίπλοκες, αποτελούν συχνά μία αντανάκλαση του εαυτού μας.
Έχει παρατηρηθεί πως, άνθρωποι που δεν καταφέρνουν να έχουν κοντινούς φίλους, εκδηλώνουν ορισμένες, πάγιες συμπεριφορές.
Οι συνήθειες αυτές είναι, ως επί το πλείστον, ασυνείδητες και αφορούν τον τρόπο ζωής, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, και τις επιλογές των ανθρώπων.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από στενές και ουσιαστικές σχέσεις.
Η κατανόηση των συμπεριφορών που δεν μας επιτρέπουν να συνάψουμε στενές φιλικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, μπορεί να λειτουργήσουν βοηθητικά, προς την κατεύθυνση της αυτοβελτίωσης και της αυτογνωσίας.
Οι 9 χαρακτηριστικές συμπεριφορές των ανθρώπων που δεν έχουν στενούς φίλους:
- Μοναχικότητα
- Δυσκολία στις συζητήσεις
- Υπερβολική αυτάρκεια
- Συναισθηματικά μη διαθέσιμοι
- Αντίσταση στην αλλαγή
- Φόβος της απόρριψης
- Ζητήματα εμπιστοσύνης
- Έλλειψη συμπόνοιας
- Απουσία αυτογνωσίας
Μοναχικότητα
Οι άνθρωποι είμαστε όντα κοινωνικά. Ευημερούμε και βρίσκουμε νόημα στην επαφή, την αλληλεπίδραση και τις κοινές εμπειρίες.
Ορισμένοι όμως, προτιμούν την μοναξιά από την ανθρώπινη επικοινωνία.
Αυτοί είναι συνήθως και όσοι δεν έχουν στενούς φίλους στη ζωή τους.
Αποφεύγουν κοινωνικές εκδηλώσεις, συναθροίσεις, μία συμπεριφορά που αποδίδεται στον φόβο της δημιουργίας στενών σχέσεων με τους άλλους.
Δυσκολία στις συζητήσεις
Η αποτελεσματική επικοινωνία, είναι μία απ’ τις κρισιμότερες ικανότητες στη δημιουργία ισχυρών διαπροσωπικών σχέσεων.
Οι άνθρωποι που δεν περιστοιχίζονται από στενούς φίλους, παρατηρείται ότι δυσφορούν κατά τη συνομιλία τους με άλλους ανθρώπους.
Δυσκολεύονται δηλαδή στο να διατηρήσουν ισορροπημένες και αμοιβαίες συζητήσεις.
Μπορεί να μονοπωλούν την κουβέντα ή αντίθετα, να μην συμμετέχουν καθόλου σ’ αυτή.
Ευτυχώς, η δεξιότητα της ενεργητικής ακοής και της αποτελεσματικής επικοινωνίας μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα με επιμέλεια και εξάσκηση.
Δώστε προσοχή σε όσα σας λέει κάποιος και προσπαθήστε να είστε ενεργό μέλος της συζήτησης.
Υπερβολική αυτάρκεια
Μπορεί η αυτάρκεια να θεωρείται γενικά, ως μία αξιοθαύμαστη αρετή αλλά, ενδέχεται, σε υπερβολικό βαθμό, να αποτελέσει και εμπόδιο στη δημιουργία φιλικών σχέσεων.
Οι υπερβολικά αυτάρκεις άνθρωποι, έχουν μάθει να στηρίζονται αποκλειστικά στον εαυτό τους, δεν θέλουν να ζητούν τη βοήθεια ή τη συνδρομή των άλλων.
Η συμπεριφορά αυτή αποτελεί έναν μηχανισμό επιβίωσης μεν, αλλά απ’ την άλλη, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι κοινωνίες καταφέρνουν να ευημερούν μόνο όταν τα μέλη τους συνεργάζονται και αλληλοϋποστηρίζονται.
Η αναζήτηση της συνδρομής των άλλων, καλλιεργεί την εμπιστοσύνη και τη βαθύτερη σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους.
Συναισθηματικά μη διαθέσιμοι
Τα συναισθήματα, η αναγνώριση και η διαχείρισή τους, είναι η βάση για τη δημιουργία μίας φιλίας.
Όσοι δεν περιβάλλονται από στενούς φίλους, δείχνουν μία απροθυμία στην εξωτερίκευση των συναισθημάτων τους.
Μπορεί μάλιστα, και οι ίδιοι να δυσκολεύονται να τα κατανοήσουν και να τα αναγνωρίσουν.
Η απουσία συναισθηματικής διαθεσιμότητας ορθώνει ένα εμπόδιο ανάμεσα στους ίδιους και τους άλλους ανθρώπους.
Άλλωστε, βασικό στοιχείο κάθε πραγματικής φιλίας, είναι η ικανότητα συναισθηματικής έκφρασης.
Μην διστάζετε να εξερευνήσετε τους λόγους που σας εμποδίζουν να εκφραστείτε συναισθηματικά.
Αντίσταση στην αλλαγή
Είτε το θέλουμε είτε όχι, η ζωή είναι μία σωρεία αλλαγών. Ένα κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που δεν έχουν στενούς φίλους, είναι η απροθυμία τους ν’ αλλάξουν.
Οι άνθρωποι αυτοί, προτιμούν την ασφάλεια της οικειότητας και της ρουτίνας, ακόμη και αν δεν τους προφέρει ικανοποίηση.
Η αντίσταση στην αλλαγή, περιορίζει τις κοινωνικές εμπειρίες και τους στερεί ευκαιρίες γνωριμίας με νέους ανθρώπους.
Μην φοβάστε την αλλαγή και το ενδεχόμενο να εμπλουτίσετε τη ζωή σας με αξιόλογους ανθρώπους.
Φόβος της απόρριψης
Η απόρριψη είναι ένα αναπόδραστο κομμάτι στη ζωή. Κάποια στιγμή, όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα της απόρριψης.
Ορισμένοι άνθρωποι ωστόσο, μουδιάζουν και μόνο στο ενδεχόμενο.
Ως αποτέλεσμα, δεν προσπαθούν να διαμορφώσουν φιλίες και δεν ανοίγονται.
Αντ’ αυτών, ζουν υπό τον διαρκή φόβο της απόρριψης, αυτό-απομονώνονται και ζουν τη ζωή τους παθητικά.
Πρόκειται για μία πολύ δυσάρεστη κατάσταση.
Ωστόσο, ο φόβος δεν πρέπει να σας αναχαιτίζει.
Μην επιτρέπετε στον φόβο της απόρριψης να σας στερήσει τη χαρά και την ικανοποίηση των ουσιαστικών σχέσεων με φίλους.
Αν έχετε το θάρρος να αποδεχθείτε τον εαυτό σας, το ίδιο θα κάνουν και οι άλλοι.
Ζητήματα εμπιστοσύνης
Η εμπιστοσύνη είναι θεμέλιος λίθος κάθε ουσιαστικής φιλίας.
Άνθρωποι όμως που έχουν προδοθεί στο παρελθόν, δυσκολεύονται ν’ ανοιχτούν σε άλλους ανθρώπους και γίνονται δύσπιστοι.
Μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και να περιμένουν ανά πάσα στιγμή να τους προδώσουν ή να τους απογοητεύσουν, με κόστος τη δημιουργία στενών φιλιών.
Μπορεί η υπέρβαση των ζητημάτων εμπιστοσύνης να είναι μία πρόκληση, ωστόσο είναι κάτι εφικτό. Ασφαλώς, το αποτέλεσμα, η απόκτηση στενών και έμπιστων φίλων, αξίζει τον κόπο.
Έλλειψη συμπόνοιας
Συμπόνοια, ή ενσυναίσθηση, είναι η ικανότητα κάποιου ν’ αντιλαμβάνεται και να συναισθάνεται πως νιώθει κάποιος άλλος.
Παράλληλα, η συμπόνοια είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για τη δημιουργία στενών φιλικών σχέσεων, αφού χάρη σ’ αυτήν οι άνθρωποι επικοινωνούν σε ένα βαθύτερο επίπεδο.
Άνθρωποι που δεν νιώθουν συμπόνοια, δεν καταφέρνουν να έχουν στενούς φίλους, αφού δυσκολεύονται στη συναισθηματική επικοινωνία. Αυτή η έλλειψη τους αποκόβει απ’ τους άλλους ανθρώπους.
Απουσία αυτογνωσίας
Το ταξίδι της αυτοβελτίωσης ξεκινά μέσα απ’ την αυτογνωσία, δηλαδή την αναγνώριση των αδύναμων και των δυνατών σημείων του εαυτού, την εκλογίκευση των συμπεριφορών και τον προσδιορισμό των συναισθημάτων.
Είναι πολύ συνηθισμένο, άνθρωποι χωρίς αυτογνωσία, να μην καταφέρνουν να έχουν κοντινούς φίλους, αφού αδυνατούν ν’ αναγνωρίσουν πώς η συμπεριφορά τους επιδρά στους άλλους.
Η απουσία αυτογνωσίας είναι τυφλό σημείο για τους ίδιους-δεν το συνειδητοποιούν.
Τους εμποδίζει ωστόσο απ’ το να δημιουργήσουν στενές φιλίες.
Μπορεί η αυτογνωσία να μην είναι η ευκολότερη διαδικασία, είναι όμως αναγκαία για την ουσιαστική επικοινωνία και τη δημιουργία ισχυρών δεσμών με τους άλλους ανθρώπους.
Πώς άλλωστε, θα καταλάβουμε τον ψυχικό κόσμο των άλλων, αν δεν κατανοήσουμε πρώτα, τον δικό μας;
Tip
Η πιο ουσιαστική ερώτηση που οφείλει κανείς να ρωτά τον εαυτό του είναι: τι έχει αξία για εμένα στη ζωή;
Η διαχείριση των περίπλοκων καταστάσεων και των απαιτήσεων της ζωής, αφήνει ελάχιστο περιθώριο για ενδοσκόπηση, δυσχεραίνοντας την αναγνώριση των προσωπικών μας αξιών.
Σημασία δεν έχει ν’ ακολουθούμε τις κυρίαρχες τάσεις, ούτε ν’ ανταποκρινόμαστε στις κοινωνικές προσδοκίες, αλλά ν’ ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και να προσδιορίσουμε τον ρόλο μας δίπλα στους άλλους
