“Οι εργαζόμενοι στο ΚΕΔ Λέρου, με μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 762,43 ευρώ μηνιαίως, κρατούν όρθιες κρίσιμες δομές για τη λειτουργία του κράτους. Παρά την εμπειρία και την καθημερινή τους προσφορά, παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς συνεχών συμβάσεων, παρατάσεων και κενών ανεργίας.
Από τους 32 εργαζόμενους που αποδέχθηκαν τις θέσεις τον Ιανουάριο του 2023, έχουν απομείνει μόλις 16. Ο κύριος λόγος που πολλοί συνάδελφοί τους δεν αποδέχθηκαν ή εγκατέλειψαν τη θέση, είναι η εργασιακή ομηρία στην οποία τους υποβάλλει η κυβέρνηση:
– Συνεχείς παρατάσεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου,
– Μεγάλα διαστήματα ανεργίας (έως και 4 μήνες) ανάμεσα στις συμβάσεις,
– Μισθοί που δεν ανταποκρίνονται στη σημασία και την ευθύνη της δουλειάς τους.
Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν είναι «αναλώσιμοι». Είναι αναντικατάστατοι για την εύρυθμη λειτουργία των δομών. Το ίδιο το Υπουργείο Εργασίας έχει προβλέψει, με την τροπολογία Ν5094/2024, άρθρο 206, τη δυνατότητα παραμονής των υπαλλήλων μέσω ίδιων πόρων των Υπουργείων. Κι όμως, η κυβέρνηση επιλέγει να τους κρατά σε καθεστώς αβεβαιότητας και πολιτικής εξάρτησης.
Είναι αδιανόητο την ώρα που για τους «κολλητούς» βρίσκονται εκατομμύρια, για αυτούς τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους η απάντηση να είναι συμβάσεις–παγίδα και εργασιακή ομηρία.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο πλευρό τους και διεκδικεί:
– Μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία για όσους καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
– Τέλος στα κενά ανεργίας που υπονομεύουν τη διαβίωσή τους.
– Εφαρμογή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου χωρίς εξαιρέσεις και επιλεκτικές εξυπηρετήσεις.
Η Νέα Δημοκρατία έχει καλλιεργήσει μια κουλτούρα πολιτικής ομηρίας. Το ΠΑΣΟΚ μιλά για μια νέα πολιτική κουλτούρα αξιοκρατίας και δικαιοσύνης”.
