Η ιστορία του ελληνισμού γράφεται συχνά σε βράχια και θάλασσες, με πείσμα, αίμα και πίστη. Και μια από τις πιο φωτεινές σελίδες αυτής της ιστορίας γράφτηκε εδώ, στη Σύμη, στις 8 Μαΐου του 1945. Εκείνη την ημέρα, υπογράφηκε η παράδοση των τελευταίων γερμανικών στρατευμάτων κατοχής – το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα, η αρχή της λύτρωσης για τα μαρτυρικά Δωδεκάνησα.
Σήμερα, τιμήσαμε αυτή τη μέρα εδώ, στη Σύμη, με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια, τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δημήτριο Χούπη, και εκπροσώπους των Ενόπλων Δυνάμεων. Όχι απλώς για να θυμηθούμε αλλά για να στείλουμε ξανά το μήνυμα ότι τα νησιά μας δεν είναι μόνα τους.
Η 8η Μαΐου δεν είναι μόνο μια επέτειος. Είναι εθνική μνήμη. Είναι η στιγμή που ο ελληνισμός των Δωδεκανήσων στάθηκε ξανά όρθιος και έτοιμος για την τελική ένωση με τη μητέρα πατρίδα. Είναι η γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον.
Η παρουσία του Υπουργού και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ εδώ δεν είναι συμβολική, είναι στρατηγική. Το σχέδιο θωράκισης του Αιγαίου προχωρά και το πρόγραμμα «Ασπίδα του Αχιλλέα» δίνει καθημερινά νόημα στη λέξη αποτροπή. Με φυλάκια, με επιτήρηση, με εγρήγορση.
Για εμάς τους νησιώτες, το να ζούμε στην πρώτη γραμμή δεν είναι φόβος. Είναι ευθύνη. Και με μια Πολιτεία που στέκεται δίπλα μας, μπορούμε να αισθανόμαστε ασφαλείς και περήφανοι. Η Σύμη, η Ρόδος, το Καστελλόριζο, κάθε νησί και κάθε βραχονησίδα, είναι Ελλάδα. Και θα παραμείνουν Ελλάδα.
Χρόνια πολλά στους Δωδεκανήσιους.
