“Δεν βρισκόμαστε εδώ απλώς για να θρηνήσουμε. Βρισκόμαστε για να φωνάξουμε πως δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει άλλη μια τραγωδία ένας αριθμός σε μια μαύρη λίστα. Δεν θα δεχτούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε ένα σύστημα που θέτει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή, που αδιαφορεί για αδιαφορεί για τις ανθρώπινες ζωές .Το χρωστάμε στους ανθρώπους που χάθηκαν, το χρωστάμε στις οικογένειές τους, το χρωστάμε στον ίδιο μας τον εαυτό, φωνάζουμε για αυτούς που έχασαν τα παιδιά τους , για εμάς που έχουμε παιδιά αλλά και για τα παιδιά μας που αύριο θα κάνουν τα δικά τους παιδιά .Απαιτούμε αλήθεια, δικαιοσύνη και, πάνω απ’ όλα, αλλαγή. Αλλαγή στις πολιτικές που αγνοούν την ασφάλεια των πολιτών, αλλαγή στη νοοτροπία της διαφοράς, αλλαγή σε ένα κράτος που πρέπει να προστατεύσει τη ζωή μας”
Αυτό τόνισε με ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Παναγιώτης Εγγλέζος. Η ανάρτηση του έχει ως εξής:
Δεν ξανάγινε τέτοια μάζωξη, τέτοια παρουσία κόσμου, πολλά μπράβο στο κόσμο της Ρόδου μας .
Με την ιδιότητα του προέδρου του εργατικού κέντρου έκανα την παρακάτω τοποθέτηση εκπροσωπώντας τα 23 Σωματεία της δύναμης της πλειοψηφίας του ΕΚΡ που δυναμικά έδωσαν το παρών….
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. Δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη νύχτα που σηματοδότησε τις ζωές μας, από τη στιγμή που χάθηκαν άδικα νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι, συνάνθρωποί μας. Δυο χρόνια και ακόμα η αλήθεια πονάει, γιατί γνωρίζουμε καλά πως αυτή η καταστροφή δεν ήταν ένα τυχαίο ατύχημα, αλλά ένα έγκλημα που μπορούσε να αποφευχθεί.
Δεν βρισκόμαστε εδώ απλώς για να θρηνήσουμε. Βρισκόμαστε για να φωνάξουμε πως δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει άλλη μια τραγωδία ένας αριθμός σε μια μαύρη λίστα. Δεν θα δεχτούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε ένα σύστημα που θέτει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή, που αδιαφορεί για αδιαφορεί για τις ανθρώπινες ζωές .
Το χρωστάμε στους ανθρώπους που χάθηκαν, το χρωστάμε στις οικογένειές τους, το χρωστάμε στον ίδιο μας τον εαυτό, φωνάζουμε για αυτούς που έχασαν τα παιδιά τους , για εμάς που έχουμε παιδιά αλλά και για τα παιδιά μας που αύριο θα κάνουν τα δικά τους παιδιά .Απαιτούμε αλήθεια, δικαιοσύνη και, πάνω απ’ όλα, αλλαγή. Αλλαγή στις πολιτικές που αγνοούν την ασφάλεια των πολιτών, αλλαγή στη νοοτροπία της διαφοράς, αλλαγή σε ένα κράτος που πρέπει να προστατεύσει τη ζωή μας.
Δεν ζητάμε πολλά. Ζητάμε το αυτονόητο: να μπορούμε να ταξιδεύουμε με ασφάλεια, να δουλεύουμε χωρίς φόβο, να ζούμε χωρίς να κινδυνεύει καθημερινά η ζωή μας , χωρίς το πάμε και όπου βγει …
Η σημερινή ημέρα είναι ημέρα μνήμης, αλλά και ημέρα ευθύνης. Ευθύνης να μη σιωπήσουμε, να μην αφήσουμε τη λήθη να σκεπάσει την αλήθεια, να διεκδικήσουμε ένα μέλλον όπου τέτοιες τραγωδίες δεν θα επαναληφτούν ποτέ ξανά.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ – ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
